............

Skutecznie mi dzisiaj Bmp poprawił nastrój, więc w przypływie tego dobrego humoru napiszę coś jeszcze. Chyba go poproszę aby codziennie rano dzwonił do mnie na pobudkę a każdy dzień dobrym będzie;) (chwilo trwaj!)

 Przez jakiś czas chodził za Puszkowym Panem jakiś pies, rasy według mnie nieokreślonej ale według niego to był spaniel. Z której strony bym na niego nie patrzyła bardziej przypominał jakiegoś  puszystego wyżła, choć do końca nie mam pewności czy w jakimś psim leksykonie wyżeł wygląda  tak jak w mojej głowie.

Ale nie o tym chciałam… Zaprzyjaźnili się trochę wyżej wymienieni. Karmił go Puszkowy Pan, rozmawiał z nim jak z człowiekiem a ten w ramach wdzięczności przynosił mu jakieś resztki spod śmietników.

Tłumaczył mu:

- jak jesteś głodny to powiedz a nie znosisz mi ten syf

Po czym zwrócił się do mnie:

- jak go tak raz dziennie nie opierdolę to się mnie nie słucha, nie nauczony z domu …

- może go wcale nie miał?

- miał, miał bo leje na gazetę jak mi się nie chce mu drzwi otworzyć , powiem pani, że on mądrzejszy niż niejeden człowiek, kiedyś zasnąłem z papierosem to tak mnie długo za rękaw szarpał aż się obudziłem, spaliłbym się jak nic …

Przytaknęłam, bo widziałam kiedyś w jakim tempie pali się domek na działce.

- miałem kiedyś psa, jeszcze w czasach jak normalnie żyłem. Kiedyś przestał jeść – pomyślałem, że jak zgłodnieje to szybko miskę przeprosi i specjalnie go nie namawiałem.  Czwartego dnia poszedłem z nim jednak do lekarza. Zdrowy – proszę panią, nic mu niby nie było. Szybko zaczął  wyglądać jak nie przymierzając ten. Po tygodniu chyba zerwał się z wersalki, zaczął skomleć, wskakiwać na okno – pomyślałem, że oszalał do tego wszystkiego.

Wychodzę, proszę panią na balkon, a tam sąsiedzi ze swoją suką wrócili z wakacji …

I co mi pani na ten temat teraz powie? Uwierzy pani w coś takiego? Tęsknił zwyczajnie, bardziej niż człowiek, bo niech mi pani takiego pokaże co to nawet na kabanosika się nie skusi, choćby nie wiem jaki zakochany był.

- faktem jest, że ja też wtedy za jedzeniem specjalnie się nie rozglądam

- a bo pani to jak pies jest, wysłucha, w oczy popatrzy, zrozumie …. I zawiesił głos z lekka zażenowany swoim porównaniem … ale taki medalista – dodał marszcząc w uśmiechu oczy.