smutkiem ogarnięta...

smutkiem ogarnięta

bólem opasana

tęsknotą przesiąknięta

oczy przymykam, abyś lez nie widzial

czekalam na spelnienie marzeń nierealnych

traciwszy wiarę pięści zaciskalam

zadawalam ci pytanie

czy jak ja widzisz niewidzialnych

wierzyć przestalam

ziemia runęla mi pod nogami

cierpliwie czekalam aż przyjdziesz

nie przyszedleś

niewidzialnych już nie widzialam